"Σωτηρία θα πει να λυτρωθείς απ' όλους τους σωτήρες· αυτή 'ναι η ανώτατη λευτεριά [...] όπου με δυσκολία αναπνέει ο άνθρωπος. Αντέχεις;"
Νίκος Καζαντζάκης, Αναφορά στον Γκρέκο
Δεν έχει περάσει πολύς καιρός από τις 25η Νοεμβρίου, Παγκόσμια Ημέρα για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών, και οι απανταχού του δυτικού κόσμου λευκές, αδύνατες και τρισχαριτωμένες cis gender1 ετεροφυλόφιλες Femen/ίστριες βρήκαν την ευκαιρία να ξεσπαθώσουν με τους πύρινους λόγους τους κατά της πατριαρχικής αντίληψης στο Ισλάμ, που δήθεν "εσωτερικεύεται" στις μουσουλμάνες οι οποίες θέλουν να καλύπτονται στους δημόσιους χώρους.
Καμία σημασία εάν αυτές που κάνουν τη συγκεκριμένη επιλογή είναι ή όχι θύματα εκβιασμού και σωματικής βίας ή αν, αντίθετα, πρόκειται για μορφωμένες και οικονομικά ανεξάρτητες αστές στις ΗΠΑ ή στην καρδιά της Ευρώπης, όπως είναι η Ελβετία, όπου μάλιστα ψηφίστηκε πρόσφατα στο ιταλόφωνο καντόνι του Ticino η απαγόρευση της μπούρκας σε δημόσιους χώρους, με ταυτόχρονη επιβολή δυσθεώρητου προστίμου "για το καλό τους"!
Ούτε λόγος για τον Οριενταλισμό, τον επιφανειακό τρόπο με τον οποίο όλοι εμείς οι "δυτικοί" βλέπουμε τους διαφορετικούς πολιτισμούς, προβάλλοντας τις ιδεοληψίες μας, τον πολιτισμικό δαρβινισμό και τη δυτική έπαρση που οδηγεί σε κάθε είδους σύγχρονες σταυροφορίες -σε βομβαρδισμούς στη Συρία ή σε διαφόρων τύπων απαγορεύσεις.
Πλήρης συγκάλυψη στους μηχανισμούς εκείνους που η δυτική πατριαρχία χρησιμοποιεί για να πειθαναγκάσει τις γυναίκες στη Δύση σε αρεστές στους άνδρες επιλογές, αφού μια γυναίκα ευτραφής, μια γυναίκα που επίσης θέλει να είναι υπερήφανη για τον βαθμό ευφυΐας της και όχι για την εξωτερική της εμφάνιση, μια γυναίκα που δεν ελκύει την προσοχή των ανδρών παρά μόνο για να τη χλευάσουν, και όχι για να θαυμάσουν το σώμα της, είναι στιγματισμένη μειονότητα στον δυτικό κόσμο.
Τι ισχύει όμως με τον σεξισμό κατά των γυναικών που ανήκουν σε έτι περαιτέρω στιγματισμένες κοινωνικά κοινότητες, όπως είναι και οι ΛΟΑΤΚΙ άνθρωποι όλων των φύλων; Γιατί δεν συνιστά επιβεβλημένη "μπούρκα" σε έναν άνθρωπο ομοφυλόφιλο, ο οποίος έφυγε από τη ζωή υπερήφανος για τη σεξουαλικότητά του, το σχόλιο σε τηλεοπτικό σταθμό, σύμφωνα με το οποίο ο αποθανών «δεν παντρεύτηκε και δεν έκανε παιδιά ως θυσία για την τέχνη»;
Η εικοσιπενταετής συμβίωσή του με τον σύντροφό του δεν συνυπολογίζεται, επειδή δεν είχε αναγνώριση από την Πολιτεία; Και γιατί, ενώ προσχηματικά ενοχλεί τον μέσο Έλληνα ακόμη και η ισλαμική μαντίλα, "κουκουλώνουμε" μια τέτοια επιλογή ενός συμπολίτη μας ακόμη και μετά τον θάνατό του προσφέροντας... "ομερτά" σε κάθε είδους ακραίους, που καλλιεργούν εξίσου τις διακρίσεις εις βάρος των γυναικών, ή και παρακινούν σε εγκλήματα κατά των ΛΟΑΤΚΙ ανθρώπων στο σύνολό τους;
Μήπως, τελικά, με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που οι δυτικές φεμινίστριες "προστατεύουν" τις μουσουλμάνες γυναίκες, συνηγορώντας δηλαδή στον περαιτέρω σεξισμό και στην καταπίεσή τους, ο κυρίαρχος δημοσιογραφικός λόγος στην Ελλάδα, αλλά όχι μόνο, "προστατεύει" τη μνήμη των αποθανόντων και εν ζωή ομοφυλόφιλων οι οποίοι ουδόλως επιθυμούν να ζουν "εν κρυπτώ"; Και ποιος ξέρει το... καλό του καθενός μας, αν όχι ο/η ίδιος/α;
1 Ο όρος cis-gender αναφέρεται στους ανθρώπους των οποίων το φύλο της επιλογής τους συμφωνεί με το φύλο που τους απέδωσε η κοινωνία κατά τη στιγμή της γέννησης.
ΥΓ.: Το 2009 οι ιρανικές αρχές προσπάθησαν να χλευάσουν τον φυλακισμένο ακτιβιστή Majid Tavakoli δημοσιεύοντας φωτογραφίες του με την ισλαμική μαντίλα (hijab), ως τιμωρία για την πολιτική του δράση. Ιρανοί άνδρες "απάντησαν" με την καμπάνια "Be a Man", ανεβάζοντας δικές τους φωτογραφίες με την ισλαμική μαντίλα: http://www.loonwatch.com/2011/11/the-feminist-mosaic-the-naked-blogger-the-burka-and-the-boys-in-hijab/
* Ο Σπύρος Πετρίτης είναι θεατρολόγος
Πηγή: Η Αυγή Online