Όπως είχε πει και η Ρόζα Λούξεμπουργκ, προφητικά βέβαια, τα πολιτικά δικαιώματα δεν συνεπάγονται και τα κοινωνικά δικαιώματα, την ισότητα, την ελευθερία! Η Ρόζα Λούξεμπουργκ υπήρξε μάρτυρας της Επανάστασης του Νοέμβρη στη Γερμανία. Γεννημένη στην Πολωνία στις 05/03/1871, απέκτησε κατόπιν τη γερμανική υπηκοότητα, δραστηριοποιήθηκε στο Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα της Γερμανίας και αργότερα στο Ανεξάρτητο Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα της Γερμανίας και δολοφονήθηκε στις 15 Ιανουαρίου 1919 από ένστολους δολοφόνους, οι οποίοι ανήκαν στους κύκλους που αργότερα υποστήριξαν την παράδοση της εξουσίας στους Ναζί. Η ίδια περίοδος χαρακτηρίστηκε επιτυχώς με τη γνωστή φράση, που αποδίδεται στον Γκράμσι: «Ο παλιός κόσμος πεθαίνει και ο νέος κόσμος πασχίζει να γεννηθεί. Τώρα, είναι η εποχή των τεράτων».
Η Ρόζα Λούξεμπουργκ, εξέχουσα εκπρόσωπος της δημοκρατικής σοσιαλιστικής σκέψης και δράσης στην Ευρώπη, εξέφρασε με αποφασιστικότητα τις διεθνιστικές και αντιμιλιταριστικές της θέσεις, αλλά και την κριτική της κατά του καπιταλισμού, σημειώνοντας την αναγκαιότητα των αγώνων της εργατικής τάξης σε μία ιστορική συγκυρία κατά την οποία ο σοσιαλισμός ήταν η μοναδική σωτηρία για την ανθρωπότητα. Το δίλημμα για την Ρόζα Λούξεμπουργκ ήταν: «Σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα». Η ίδια ανήκε στις μη προνομιούχες και συχνά διωκόμενες μειονότητες και με το παράδειγμά της άνοιξε το δρόμο για την είσοδο στην κεντρική πολιτική σκηνή των κοινωνικά περιθωριοποιημένων πληθυσμών, αλλά ακόμη και των γυναικών, σε μία περίοδο κατά την οποία οι προκαταλήψεις ενάντια σε όσες από αυτές είχαν ενεργό πολιτική δράση ήταν ευρέως διαδεδομένες στα κόμματα όλου του φάσματος, ακόμη και στον αριστερό χώρο.
Γνωστές φράσεις που αποδίδονται σε εκείνη είναι: «Η ελευθερία αφορά πάντα και μόνο όσους σκέφτονται διαφορετικά», καθώς και: «Όσοι δεν κινούνται, δεν αντιλαμβάνονται τις αλυσίδες τους». Όπως είναι κατανοητό, στην τελευταία φράση εννοούνται μεταφορικά οι αλυσίδες, πώς όμως θα σας φαινόταν αν σας πληροφορούσαν ότι στη χώρα μας υπάρχουν ακόμα Ιδρύματα (κατ' ευφημισμόν) παιδικής μέριμνας/προστασίας, όπου παιδιά με βαριές αναπηρίες «περιθάλπονται» καθηλωμένα στα κρεβάτια τους και δεμένα με πραγματικές αλυσίδες, ή ακόμη και έγκλειστα σε κλουβιά, βάσει αντιεπιστημονικών εικασιών, ή απλώς παρωχημένων μεσαιωνικών και ψευδοεπιστημονικών αντιλήψεων για μια δήθεν «επικινδυνότητα», κατασκευασμένη ιδεολογικά, βάσει του κοινωνικού στίγματος των περιθεριοποιημένων ομάδων, όπως το έχει περιγράψει ο Erving Goffman σε πλήθος μελετών, μεταξύ των οποίων το βιβλίο: «Στίγμα: Σημειώσεις για τη διαχείριση της φθαρμένης ταυτότητας»;
Η γνώση μπορεί να είναι δύναμη, αλλά παράλληλα όποιος γνωρίζει δεν μπορεί πλέον να σιωπά. Η σιωπή είναι μία συνένοχη στάση! Για τους λόγους αυτούς, η Ομάδα Δράσης κατά της Αστυνομικής Βίας/Αυθαιρεσίας & του Εκφασισμού της Καθημερινότητας όλων μας, όπου συμμετέχω στο πλαίσιο της δραστηριότητάς μου στο Ελεύθερο Αυτοδιαχειριζόμενο Θέατρο Εμπρός, προχωρεί σε ακτιβιστική δράση/διαδήλωση έξω από το Υπουργείο Εργασίας, Σταδίου 29, Αθήνα (εφόσον εκεί υπάγεται η Πρόνοια), όπου θα παιχτεί και η παράσταση: «Ανθρώπινος Ζωολογικός Κήπος», και καλεί όλους να δώσουμε το παρόν. Στη συνέχεια, θα ακολουθήσει πορεία που θα καταλήξει στο Υπουργείο Υγείας.
Με την ελπίδα ότι το θέμα αυτό αφορά όλες και όλους μας, είτε ως παιδαγωγούς, γονείς, φοιτητές, μαθητές/τριες, ειδικούς ψυχικής υγείας, κοινωνικούς επιστήμονες, ιατρικό προσωπικό, ως εν τέλει ευαισθητοποιημένους στα ανθρώπινα δικαιώματα πολίτες, ανεξαρτήτως επιστημονικής ειδίκευσης ή/και επαγγελματικής απασχόλησης, ιδεολογικής απόχρωσης, παρακαλώ να προωθήσετε το σχετικό κείμενο ψηφίσματος για ενημέρωση, ζύμωση και συνυπογραφή, από ανοιχτές συνελεύσεις, ομάδες και συλλογικότητες, με τις οποίες έχετε επαφή.
Η Αλληλυγγύη είναι το όπλο μας!
Η Ρόζα Λούξεμπουργκ, εξέχουσα εκπρόσωπος της δημοκρατικής σοσιαλιστικής σκέψης και δράσης στην Ευρώπη, εξέφρασε με αποφασιστικότητα τις διεθνιστικές και αντιμιλιταριστικές της θέσεις, αλλά και την κριτική της κατά του καπιταλισμού, σημειώνοντας την αναγκαιότητα των αγώνων της εργατικής τάξης σε μία ιστορική συγκυρία κατά την οποία ο σοσιαλισμός ήταν η μοναδική σωτηρία για την ανθρωπότητα. Το δίλημμα για την Ρόζα Λούξεμπουργκ ήταν: «Σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα». Η ίδια ανήκε στις μη προνομιούχες και συχνά διωκόμενες μειονότητες και με το παράδειγμά της άνοιξε το δρόμο για την είσοδο στην κεντρική πολιτική σκηνή των κοινωνικά περιθωριοποιημένων πληθυσμών, αλλά ακόμη και των γυναικών, σε μία περίοδο κατά την οποία οι προκαταλήψεις ενάντια σε όσες από αυτές είχαν ενεργό πολιτική δράση ήταν ευρέως διαδεδομένες στα κόμματα όλου του φάσματος, ακόμη και στον αριστερό χώρο.
Γνωστές φράσεις που αποδίδονται σε εκείνη είναι: «Η ελευθερία αφορά πάντα και μόνο όσους σκέφτονται διαφορετικά», καθώς και: «Όσοι δεν κινούνται, δεν αντιλαμβάνονται τις αλυσίδες τους». Όπως είναι κατανοητό, στην τελευταία φράση εννοούνται μεταφορικά οι αλυσίδες, πώς όμως θα σας φαινόταν αν σας πληροφορούσαν ότι στη χώρα μας υπάρχουν ακόμα Ιδρύματα (κατ' ευφημισμόν) παιδικής μέριμνας/προστασίας, όπου παιδιά με βαριές αναπηρίες «περιθάλπονται» καθηλωμένα στα κρεβάτια τους και δεμένα με πραγματικές αλυσίδες, ή ακόμη και έγκλειστα σε κλουβιά, βάσει αντιεπιστημονικών εικασιών, ή απλώς παρωχημένων μεσαιωνικών και ψευδοεπιστημονικών αντιλήψεων για μια δήθεν «επικινδυνότητα», κατασκευασμένη ιδεολογικά, βάσει του κοινωνικού στίγματος των περιθεριοποιημένων ομάδων, όπως το έχει περιγράψει ο Erving Goffman σε πλήθος μελετών, μεταξύ των οποίων το βιβλίο: «Στίγμα: Σημειώσεις για τη διαχείριση της φθαρμένης ταυτότητας»;
Η γνώση μπορεί να είναι δύναμη, αλλά παράλληλα όποιος γνωρίζει δεν μπορεί πλέον να σιωπά. Η σιωπή είναι μία συνένοχη στάση! Για τους λόγους αυτούς, η Ομάδα Δράσης κατά της Αστυνομικής Βίας/Αυθαιρεσίας & του Εκφασισμού της Καθημερινότητας όλων μας, όπου συμμετέχω στο πλαίσιο της δραστηριότητάς μου στο Ελεύθερο Αυτοδιαχειριζόμενο Θέατρο Εμπρός, προχωρεί σε ακτιβιστική δράση/διαδήλωση έξω από το Υπουργείο Εργασίας, Σταδίου 29, Αθήνα (εφόσον εκεί υπάγεται η Πρόνοια), όπου θα παιχτεί και η παράσταση: «Ανθρώπινος Ζωολογικός Κήπος», και καλεί όλους να δώσουμε το παρόν. Στη συνέχεια, θα ακολουθήσει πορεία που θα καταλήξει στο Υπουργείο Υγείας.
Με την ελπίδα ότι το θέμα αυτό αφορά όλες και όλους μας, είτε ως παιδαγωγούς, γονείς, φοιτητές, μαθητές/τριες, ειδικούς ψυχικής υγείας, κοινωνικούς επιστήμονες, ιατρικό προσωπικό, ως εν τέλει ευαισθητοποιημένους στα ανθρώπινα δικαιώματα πολίτες, ανεξαρτήτως επιστημονικής ειδίκευσης ή/και επαγγελματικής απασχόλησης, ιδεολογικής απόχρωσης, παρακαλώ να προωθήσετε το σχετικό κείμενο ψηφίσματος για ενημέρωση, ζύμωση και συνυπογραφή, από ανοιχτές συνελεύσεις, ομάδες και συλλογικότητες, με τις οποίες έχετε επαφή.
Η Αλληλυγγύη είναι το όπλο μας!
Ψήφισμα_Καταγγελίας_του_ΘΧΠ_ΑμεΑ_Λεχαινών_&_όλων_των_Κλειστών_Ιδρυμάτων__Χρονίων_Παθήσεων-.pdf |
Σύνδεσμοι με τους δικτυακούς τόπους της Ομάδας και της Ανοιχτής Συνέλευσης
του Ελεύθερο Αυτοδιαχειριζόμενου Θεάτρου Εμπρός:
Site του Ελευθερου Αυτοδιαχειριζόμενου Θεάτρου Εμπρός: http://embros.gr/
Ιστολόγιο: http://embros-theater.blogspot.gr/
Η Ομάδα Δράσης κατά της Αστυνομικής Βίας/Αυθαιρεσίας & του Εκφασισμού της Καθημερινότητας όλων μας στο Facebook: https://www.facebook.com/groups/769694969746817/
Link για το ψήφισμα online: https://docs.google.com/file/d/0BwaCyKmyuINoZ2Fob21ZMW9mbzQ/edit
Επιπλέον ενημέρωση για το θέμα και ψήφισμα για ατομικές υπογραφές:
In the Child Care Centre Lechaina, Greece, the situation is unbearable and violates basic human rights!
- https://www.change.org/p/efi-bekou-provide-human-rights-for-children-and-young-adults-with-disabilities-in-lechaina-greece
- http://www.psyspirosi.gr/2011-04-05-17-17-53.html