P.I.G.S. (στην ελληνική γλώσσα "Γουρούνια") είναι αρκτικόλεξο το οποίο χρησιμοποιείται από δυτικοευρωπαίους και γενικά αγγλοσάξονες επενδυτές και σχολιαστές της χρηματιστηριακής κοινότητας, προκειμένου να χαρακτηρίσουν αρνητικά τους λαούς των χωρών Πορτογαλία (Portugal), Ιταλία (Ιtaly), Ελλάδα (Greece) και Ισπανία (Spain), ως υπαίτιους της οικονομικής κρίσης (https://el.wikipedia.org/wiki/P.I.G.S). Από την άλλη πλευρά, αναζητώντας τον πληρέστερο ορισμό της αποικιοκρατίας θα συναντήσει κανείς τη λεγόμενη θεωρία των τριών Μ (Military, Merchants, Missionaries): Οι κατακτητές του 15ου και του 16ου αιώνα έπρεπε να στείλουν πρώτα το στρατό, ο οποίος θα άνοιγε το δρόμο στους εμπόρους και θα ακολουθούνταν από τους ιεραπόστολους, οι οποίοι θα εξασφάλιζαν την κυριαρχία των δεύτερων με όσο το δυνατόν μικρότερη παρουσία των πρώτων - http://unfollow.com.gr/print/from-issue/8054-nomisma.
Στο σημερινό μεταποικιακό κόσμο, λίγα έχουν αλλάξει, καθώς στα θύματα των πρώην αποικιακών δυνάμεων έχουμε προστεθεί εμείς, τα λεγόμενα Γουρούνια. Και είναι γεγονός πως τουλάχιστον οι πολιτικοί μας ταγοί τις τελευταίες δεκαετίες -μαζί με όσους τους ακολούθησαν σε ένα απίστευτο όργιο διαφθοράς- φέρουν μεγάλο μερίδιο της ευθύνης για την οικονομική κρίση. Παρ' όλα αυτά, η κοινωνική κρίση, η αδιαφορία και απάθεια για την κοινωνία ευρύτερα ή και τον διπλανό μας ως παρεπόμενο της αστικοποίησης, της ιδιωτείας και της αλλοτρίωσης του ανθρώπου από τον άνθρωπο όπως την είχε περιγράψει ο Φρομ ή και ο δικός μας Αντώνης Σαμαράκης, και της επικράτησης του καπιταλισμού, επιδεινώνουν την κατάσταση, την κάνουν αφόρητη. Είναι ενδεικτικό πως ακόμη και σήμερα στο χωριό της μητέρας μου, αφού ένας νέος άνθρωπος έφυγε από τη ζωή, όλο το χωριό πένθησε και φυσικά δεν έγινε και το Πανηγύρι της Παναγίας. Αδιανόητο αυτό για τη γειτονιά μου στην Αθήνα, όσο κι αν διατηρεί ακριβώς χαρακτηριστικά της νόθας αστικοποίησης μιάς παλαιότερης εποχής. Ακόμη, όσοι δεν έχουν τα προς το ζην από τους κατοίκους εκείνου του χωριού, τους αναλαμβάνει η κοινότητα, όλοι μπορεί να τους κουτσομπολεύουν, αλλά τελικά είναι αυτονόητο ότι θα τους βοηθήσουν όσο μπορεί ο καθένας.
Και αυτός ο λαός, είναι που θεωρείται Γουρούνι: Γουρούνι γιατί αυτό δεν συμφέρει το σύστημα, οι καπιταλιστές θέλουν ακόμα και οι πηγές στο χωριό αυτό να είναι δικές τους και μόνο εάν εκείνοι ευαρεστηθούν να μπορέσουν οι χωρικοί να πιούν νερό ή να ποτίσουν τις ελεγχόμενες ούτως ή άλλως καλλιέργειές τους, με μέσο τους σπόρους των εργαστηρίων βιοτεχνολογίας και το πατεντάρισμά τους, ή και τη θέσπιση αυστηρών νόμων κατά της ιδιοκαλλιέργειας, και άλλα πολλά παρόμοια. Και αυτή είναι η Ευρώπη, αν δεν το δεχτείς αυτό, τις διατλαντικές εμπορικές συμφωνίες (TTIP) θα σου κάνουν πόλεμο (Military). Με τους Missionaries, τα πράγματα είναι πιο σύνθετα: Όσοι ακόμα και άθεοι όντας, στρώνουν βούτυρο στο ψωμί όλων των προαναφερθέντων διακηρύσσοντας τις παραβιάσεις των ανθρώπινων δικαιωμάτων στη Ρωσία, ομοίως και στην Ελλάδα και τα άλλα Γουρούνια, προασπίζοντας μάλιστα παράλληλα την υποτιθέμενα δυτικόστροφη Ουκρανία, ως θύμα της ρωσικής επεκτατικότητας, ή τη Λετονία και άλλα φασιστικά/εθνικιστικά καθεστώτα από τη Λατινική Αμερική έως και την αναρχοκαπιταλιστική Σομαλία, δεν είναι παρά οι σύγχρονοι Σταυροφόροι και ιεραπόστολοι.
Και θα πρέπει να βρούμε, επί τέλους, όλοι μαζί έναν τρόπο ώστε να διακηρύσσουμε τα ανθρώπινα δικαιώματα διαχωρίζοντας τη θέση μας από ένα αδηφάγο καπιταλιστικό σύστημα, που ενισχύει τελικά αυτές τις παραβιάσεις, αντί να τις μειώνει έστω και κατ' ελάχιστο.
Αλλιώς δεν θα πάψουμε ποτέ να χτίζουμε κάστρα στην άμμο!